Piec Kominkowy - Koza grzewcza: kiedy i dlaczego warto zamontować piec typu koza w domu?
Koza grzewcza nie potrzebuje obudowy
Koza grzewcza to zamknięte, szczelne palenisko zmontowane ze stalowych lub odlanych z żeliwa elementów, wewnątrz którego panują warunki odpowiednie do bezpiecznego spalania paliwa (drewna, brykietów, peletów). Choć to tylko palenisko, nie trzeba go upiększać dodatkową obudową, bo samo jest dostatecznie estetyczne, by móc je ustawić nawet w reprezentacyjnym pomieszczeniu, na przykład w salonie.
Dzięki temu także montaż jest mniej pracochłonny, trwa krócej, a gotowe do działania urządzenie może być tańsze. Kupując piec wolnostojący typu koza, możemy wybierać spośród wielu modeli i podjąć decyzję po dokładnym ich obejrzeniu. Trudno coś zepsuć na etapie wykonawczym – efekt jest od razu widoczny.
Jak przygotować miejsce na kozę grzewczą?
Miejsce na kozę grzewczą powinno być specjalnie przygotowane. Obudowa pieca rozgrzewa się do wysokiej temperatury, tak że muszą być zachowane bezpieczne odległości od przedmiotów wykonanych z materiałów łatwo palnych (szczegółowe wymagania dotyczące konkretnych pieców mogą się różnić, można je znaleźć w instrukcji obsługi pieca)
Miejsce, na którym ma stanąć piec, powinno być wyłożone materiałem niepalnym, na przykład cegłą klinkierową, kamieniem, terakotą lub szkłem.
Piecyki kozy żeliwne
Kozy grzewcze ze stali czy z żeliwa? Piec typu koza wykony ze stali ma zazwyczaj prosty i bardziej nowoczesny wygląd. Korpus jest przeważnie w naturalnym kolorze stali. Powierzchnia może mieć wykończenie błyszczące, matowe lub półmatowe. Kozy żeliwne często wyglądają bardziej tradycyjnie dzięki zdobieniom i ornamentom możliwym do uzyskania w żeliwnym odlewie. Zwykle mają nóżki, nieraz także o dekoracyjnej formie. Są dostępne w oryginalnym kolorze lub pokryte kolorową emalią. Kozy grzewcze żeliwne mają przeważnie nieco lepsze walory grzewcze niż stalowe. Nie tylko z tego powodu, że ich ścianki są z założenia grubsze, ale także dlatego, że żeliwo ma większą niż stal zdolność akumulowania ciepła.
Koza grzewcza - nowocześnie i klasycznie
Wygląd pieca jest równie ważny co jego konstrukcja. Dzisiejsze kozy grzewcze dodadzą każdemu wnętrzu uroku. Niektóre mają miejsce na składowanie drewnianych klocków, czasem półkę z kafli, na której można podgrzać prawie wszystko.
Kozy wykonuje się z żeliwa lub stali. Wybór materiału konstrukcyjnego decyduje o stylu pieca. Żeliwo umożliwia uzyskanie finezyjnych, delikatnych kształtów, nadających piecom elegancki i stylowy wygląd. Piece stalowe mają prostą i nowoczesną stylistykę. Są też mniejsze od żeliwnych, a tym samym mają słabsze od nich parametry grzewcze.
Zalety montażu kozy grzewczej
- Jeśli chcesz tanio i ekologicznie wspomóc istniejące ogrzewanie - spalając drewno lub pelety, obniżysz koszty ogrzewania prądem, paliwami płynnymi, a nawet gazem ziemnym. Będziesz mógł ogrzać pomieszczenie także w okresach przejściowych, kiedy kocioł c.o. będzie wyłączony.
- Jeśli nie masz dość miejsca na kominek - bez problemu znajdziesz w sprzedaży piec typu koza, który zmieści się w rogu pomieszczenia i wraz z wolnym miejscem koniecznym wokół jego korpusu zajmie niewiele ponad metr kwadratowy powierzchni.
- Jeśli pokój, w którym ma ona stanąć, jest już urządzony - kozę grzewczą ustawisz w pomieszczeniu jak kolejny mebel, bez potrzeby prowadzenia uciążliwych prac budowlanych. Podłączenie jej do przewodu kominowego, jeśli ten spełnia wymogi, nie powinno trwać dłużej niż dwie godziny.
Kozy grzewcze stalowe
Piece stalowe zaczynają oddawać ciepło wkrótce po rozpaleniu ognia, a po jego wygaśnięciu szybko się wychładzają. Za to ważą znacznie mniej niż żeliwne o podobnej powierzchni grzewczej. Temperatura ścian pieców stalowych jest bardzo wysoka, znacznie wyższa niż żeliwnych, dlatego podczas palenia lepiej zbytnio się do nich nie zbliżać, a zwłaszcza uczulić na to dzieci.
Koza grzewcza – parametry grzewcze palenisk
Pieców wolno stojących używa się głównie do ogrzewania miejscowego i są pod tym względem bardzo wygodnym i tanim źródłem ciepła. Piec może być zainstalowany w każdym pomieszczeniu, w którym jest przewód kominowy o odpowiednich wymiarach.
Aby poprawić walory grzewcze, we wnętrzu palenisk (zarówno żeliwnych, jak i stalowych) montuje się niekiedy płyty z szamotu – materiału dobrze akumulującego ciepło. Koza grzewcza z takim paleniskiem dłużej się nagrzewa i utrzymuje ciepło jeszcze przez pewien czas po wygaśnięciu ognia.
Inny, ale także korzystny dla ogrzewania efekt można osiągnąć w kozach z paleniskami wyłożonymi płytami z wermikulitu. Doskonałe właściwości izolacyjne tego materiału poprawiają warunki spalania i sprawiają, że większość ciepła z paleniska jest wypromieniowywana przez szybę.
Drzwiczki w kozach grzewczych
Większość kóz ma przeszklone drzwiczki umożliwiające obserwowanie płomienia. Szyby są płaskie lub panoramiczne, gładkie albo ze szprosami. Są i takie modele, których drzwiczki są bardzo małe i całe zrobione z tego samego materiału co reszta kozy. To przeważnie urządzenia o niewielkich wymiarach i stylistyce nawiązującej do starych żeliwnych piecyków, od których współczesne wzięły popularną do dziś nazwę „koza”.
Piec koza - wyposażenie
To zrozumiałe, że wybierając kozę, skupiamy się na jej wyglądzie i walorach grzewczych. Nie zaszkodzi jednak przyjrzeć się także elementom wpływającym na komfort jej użytkowania.
- Wielkość drzwiczek. Do palenisk większości pieców kominkowych drewno dokłada się przez frontowe drzwiczki. Kozy grzewcze z małymi drzwiczkami, zmieszczą tylko niewielkie kawałki drewna. Może się okazać, że gotowe polana kupowane w marketach lub na stacjach benzynowych będą wymagały podzielenia na mniejsze szczapy. Niektóre piece żeliwne oprócz głównych drzwiczek z przodu mają jeszcze dodatkowe – z boku – lub klapę w górnej płycie, przez którą także można dokładać opał. Być może taki sposób będzie dla wielu wygodniejszy.
- Szyba samoczyszcząca. Podczas palenia w piecu na wewnętrznej powierzchni szyby osadzają się cząsteczki sadzy, przez co traci ona swoją przejrzystość i ładny wygląd. W szyby samoczyszczące jest wtopiona przezroczysta powłoka metalowa, dzięki której cząsteczki sadzy nie przyklejają się, lecz odbijają i dopalają w komorze paleniska..
- Usuwanie popiołu. Po spaleniu porcji opału pozostaje popiół, który po zakończeniu palenia lub przed kolejnym rozpaleniem należy wybrać z paleniska. Rzadko udaje się to zrobić bez zabrudzenia siebie i posadzki wokół pieca. Jeżeli koza będzie miała pojemnik do gromadzenia popiołu dający się wyjąć i opróżnić, będzie znacznie wygodniej. Popielniki w kozach mają zwykle postać szuflady umieszczonej pod paleniskiem. Niekiedy jest ona wyposażona w pokrywę zapobiegającą wysypaniu się jej zawartości w trakcie wynoszenia z pomieszczenia..
- Wnęka (półka) na opał. Jeśli piec ją ma, zwykle znajduje się ona pod komorą paleniska (popielnikiem), rzadziej nad nią. Przechowywane w niej drewno ma szansę palić się lepiej niż to przyniesione z zewnątrz, zwłaszcza jeżeli w miejscu, gdzie je składujemy, jest podczas opadów narażone na zawilgocenie. We wnęce mieści się jednak niewiele opału, więc ma ona raczej charakter dekoracyjny niż użytkowy..
- Fajerki, płyta grzejna, piekarnik. Niektóre modele pieców kominkowych mają płytę lub szufladę przeznaczoną do pieczenia albo podgrzewania potraw. Funkcję płyty grzejnej może pełnić sklepienie pieca lub specjalna wnęka z ceramicznym albo kamiennym blatem umieszczona nad komorą paleniska. Zdarza się nawet wbudowany piekarnik. Nie jest to jednak bardzo popularne wyposażenie.